Чэрвона калэна Чэрвона калэна Білым цвітом цвіла, Чэрэз тэбэ кузачэ, Мэнэ матэ бела. Мэнэ матэ бела. Берэзувым прутом, Шчоб я ны стуела З мулудэм рэкрутом. А я ўсё стуела, Покуль півні пілэ, На дверэ воду лыла, Шчобы ны рыпілэ. На дверэ воду лыла На пальцёх худэла Шчоб матэ ны пучула Тай ны насварэла. А вуна ны спала, Усё чэсто чула, Но мэнэ ны сварыла, Сама така була. | Ой, дзяўчына, шуміць гай, Ой, дзяўчына, шуміць гай, Каго любіш – забывай, забывай! Няхай шуміць шчэ й гудзе, Каго люблю – мой будзе! Ой, дзяўчына, сэрца мае, Ці ты пойдзеш за мяне, за мяне? Не пайду я за цябе – Няма хаты ў цябе. Пойдзем сэрца ў чужую, Пакуль сваю збудую, збудую Збудуй хату з лебяды, А ў чужую не вядзі. Не вядзі! Чужа хата такая, Як свякруха ліхая, ліхая. Як не лае, то бурчыць, А ўсё яна не маўчыць, не маўчыць. |
