Дробаты — вёска ў Драгічынскім с/С, у складзе СВК «Гутава». За 16 км на Паўночны Усход ад Драгічына, 123 км ад Брэста, 15 км ад чыгуначнай станцыі Снітава (на лініі Брэст-Гомель).
Паводле пісьмовых крыніц вядомы з XVIII ст. У 1783 г. вёска ў складзе Дробацкага ключа, у Пінскім павеце Берасцейскага ваяводства ВКЛ. 3 1795 г. у складзе Расійскай імперыі. У1858 г. вёска ў Бездзежскай воласці Кобрынскага павета Гродзенскай губерні, у складзе Крамноўскай сельскай грамады, 112 рэвізскіх душ дзяржаўных сялян. У 1890 г. пасёлак Дробаты, розным землеўласнікам належалі 57 дзесяцін зямлі. У 1905 г. у вёсцы 148 жыхароў у пасёлку Дробаты 46 жыхароў; на ферме Дробаты 17 жыхароў. У 1921-39 гг. у складзе Польшчы, у Бездзежскай гміне Драгічынскага павета Палескага ваяводства. У 1921 г. – 51 двор, 29 жыхароў. У 1930-я г. – 13 двароў, 52 жыхары. 3 1939 г. у БССР; з 12.10.1940 г. у Вавуліцкім с/С Драгічынскага раёна Пінскай вобласці, 70 двароў, 377 жыхароў. У Вялікую Айчынную вайну загінулі 26 землякоў, 14 з іх на фронце, у чэрвені 1944 г. нямецка-фашыстскія службы спалілі 67 двароў. 3 08.01.1954 г. у Брэсцкай вобласці, у Гутаўскім с/С. У 1960 г. – 368 жыхароў; у 1970 г. – 488 жыхароў; у 1995 г. – 101 двор, 199 жыхароў. Размешчаны магазін. У 2005 г. – 73 гаспадаркі, 136 жыхароў. У 2023 г. – 37 гаспадарак, 49 жыхароў.
Вёска Дробаты славіцца на ўсю акругу сваімі майстрыхамі. Жанчыны гэтай вёскі ад сваіх матуль і бабуль перанялі прыёмы ткацтва, вязання і вышыўкі. У дамах гэтых жанчын на ручніках, настольніках, падушках цвітуць цудоўныя кветкі, вышытыя крыжыкам ці гладдзю. Традыцыйнымі ўзорамі здаўна лічыліся ружы. А ў арнаменце пераважала чырвона-чорная гама.
На здымку (злева направа) Абрамовіч Алена Мікалаеўна, Грэчка Надзея Васільеўна, Раманюк Марыя Трафімаўна, Крэйдзіч Вера Ігнатаўна
